مدتی میشه که بسیاری از افراد، نقدهایی به پارچ مطرح می‌کنند که گاه به جا و گاه بی‌جاست و پرزورتر بودن سمبه نقدهای بی‌جا که عموما از سر مشکلات شخصی پدید آمدند، باعث شده که نقدهای درست، به‌جا و سازنده هم دیده نشوند.
فلذا به همین رو، تصمیم گرفته شد این نامه سرگشاده خطاب به این دوستان نگاشته بشه تا مشخص بشه که پروژه پارچ، با خودش و جامعه کاربریش و کلیت جامعه نرم‌افزار آزاد، چند چنده.
همینطوری که می‌بینید هم کلیت این نامه به زبانی محاوره‌ای و خودمانی نوشته شده که نشان از این داره که نه شخص من نه هیچ کدام از اعضای تیم پارچ، چه تیم جامعه و چه تیم توسعه، هیچ دشمنی و مشکلی با دوستان دیگر نداریم و صرفا و صرفا بنا به پاسخ‌دهی و شفافیت پروژه‌ست.
اول از همه، شروع کنیم از نقدهایی که به پارچ وارد شدند.
نخست: پارچ چه کرده که دیگران نکردند؟ تفاوت پارچ با توزیع X چیست؟
ابتدا باید بررسی کنیم که پارچ چیست؟ آیا پارچ صرفا یک نسخه از آرچ لینوکس معروف با یک مشت بسته از پیش نصب‌شده است؟ که اگر اینطور هم باشه باز همه آزادند که چنین توزیعی را تهیه کنند و کسی حق ندارد جلوی شخص را بگیرد که توزیعی نسازد. در نهایت، ما می‌توانیم «استفاده نکنیم»
اما ببینیم که پارچ چه کرده است. پارچ در حال حاضر روی معماری x86 که معماری رایج و روتین دستگاه‌های خانگی است نصب می‌شود. روی معماری armhf و arm64 که معماری بسیاری از SBCها و تبلت‌ها و گوشی‌های همراه است هم نصب می‌شود.
سوال من از شما در حال حاضر این است، کدام یک از توزیع‌هایی که در ایران تولید شدند، این حد از دستگاه‌های خاص را پشتیبانی کرده‌اند؟ اگر بخواهید بگویید که در زمانی که توزیع‌های دیگری در جریان بودند لینوکس روی معماری آرم انقدر پیشرفته نبود بهانه‌ای بیش نیست. چرا که در حال حاضر هم ده‌ها توزیع ایرانی به صورت همزمان مشغول به فعالیت هستند و هیچ کدامشان فرای x86 نرفتند.
گذشته از این در حال حاضر پارچ بسته‌های منحصر به خود را دارد که از جمله این بسته‌ها می‌توان به پارچ ولکام و پارچ استور اشاره کرد.
دوم: پارچ در کنار سایر توزیع‌های ایرانی
همانطور که به حضور مبارک شما رسید، در حال حاضر ده‌ها توزیع دیگر در جریانند که به گمان شخص بنده فقط دستکم ۱۰ تای این توزیع‌ها توسط یک شخص خاص ساخته شدند. مقایسه و بررسی در کنار هم، اصلا و ابدا بد نیست و همیشه این موضوع پیش میاید.
در کل این نوع مقایسه اگر باشد، موجب پیشرفت همه پروژه‌هایی می‌شود که در مقام مقایسه با یکدیگرند. اما متاسفانه این مقایسه‌ها بیشتر دست‌مایه ترول و آزار مجازی شده‌اند.
نه فقط در سطح گروه‌های ماتریکسی و تلگرامی، بلکه به سطح شبکه‌های اجتماعی مانند ماستادون و توییتر هم رسیده و این موضوع، نیازمند بررسی رسیدگی بیشتری در راستای ریشه‌یابی و آسیب‌شناسی خواهد بود.
متاسفانه بسیاری از هواداران توزیع‌های دیگر (و نه حتی سازندگانشون) با رفتاری «زامبی‌وار» به تیم پارچ (چه توسعه و چه جامعه) حمله‌ور شده و دست به آزار مجازی زده‌اند.
البته در اینجا باید عرض کنم که این مورد خودش به خودی خود، بهترین تبلیغ برای پارچ در فضای مجازی است. چرا که از قدیم‌الایام گفتند که اگر دشمنی نداری، یعنی جایی را اشتباه رفته‌ای.
سوم: پارچ آزاد نیست
این ادعا که خودش دست‌مایه ترول‌ها و آزارهای مجازی بی‌شماری بوده، از بیخ و بن ردشده و تمامی سورس‌کدها در گیت‌لب پارچ قرار گرفتند.
و در نهایت: پارچ بیش از اندازه تبلیغ می‌کند.
پارچ پروژه‌ای از جنس نرم‌افزار آزاد است و همانطور که شما مختار به انتشار محتوای مربوط به دبیان، اوبونتو، آرچ، مانجارو، فدورا و … در فضاهای مربوط به نرم‌افزار آزاد هستید، پارچ نیز چنین حق و اختیاری دارد. متاسفانه شخصا تجربه ناگواری از ممنوعیت نام پروژه شخصی خودم «جبیر» را در دیکتاتوری بی‌مثل و مانندی مانند فروم فارسی اوبونتو داشته‌ام و می‌دانم که این کار نامش هرچه باشد، منش و رویکرد نرم‌افزار آزاد نیست.
در پایان باید این مساله را خاطرنشان شوم که اگر افراد از پارچ صحبت می‌کنند و یا شخصی‌سازی‌های خود از پارچ را به اشتراک می‌گذارند، اگر در لاگ تهران پارچ موضوع صحبت افراد است فقط و فقط به این معناست که راهی که این پروژه طی کرده‌است، درست بوده و لا غیر.
با آرزوی سلامتی
پایان پیام.